एक वर्षापूर्वी आणि नंतर…

(सर्व परिचित वाचक चळवळ ग्रंथालीचे मुखपत्र असलेल्या ‘शब्दरुची’ या मुखपत्राच्या मे २०१५च्य अंकाचा अतिथी संपादक मी आहे. केंद्रातील नरेंद्र मोदी यांच्या नेतृत्वाखालील सरकारचे एक वर्ष ही या अंकाची थीम आहे. या अंकासाठी मी लिहिलेल्या लेखाचा हा संपादित भाग- चित्र संकल्पना : विवेक रानडे ) मनमोहनसिंग यांच्या नेतृत्वाखालील यूपीएचे सरकार पायउतार …

‘अम्मा’चे पुनरागमन !

एकंदरीत हा पंधरवडा सेलिब्रिटींचे ‘लाड’ होण्याचा दिसतो आहे. सक्तमजुरीची सजा होऊनही एक मिनिटसुद्धा सलमानखान नावाचा नट कारागृहाच्या गजाआड गेला नाही. संशयास्पद व्यवहार करून निकालात काढलेल्या ‘सत्यम’कडे जमा असलेल्या भागधारकांच्या कोट्यवधी रुपयांवर डल्ला मारणाऱ्या राजूला उच्च न्यायालयात जामीन मिळाला आणि त्यापाठोपाठ बातमी आली ती, तामिळनाडूच्या सर्वेसर्वा जयललिता यांना उच्च न्यायालयाने बेहिशेबी …

चाळीशी रंगभानाची !

गेल्या ३५/३६ वर्षात बसोलीच्या या वर्षीच्या शिबिरात सर्वार्थाने प्रथमच माझा कोणताही सहभाग नसेल. १९८० ते २०१५ या काळात देशात (किंवा काही वेळा परदेशातही) असलो तरी बसोलीच्या शिबिरात आवर्जून एक दिवस तरी सहभागी होऊन किमान चार-सहा तास घालवणे मला मनापासून आवडत असे; खरं तर अजूनही आवडेल. मधली काही वर्ष पत्रकारितेच्या निमित्ताने …

कणभर खरं, मणभर खोटं

‘कणभर खरं आणि मणभर खोटं’ बोलणाऱ्या सलमानखान या नटाचे दारूच्या नशेत कार चालवून पाच जणांना चिरडण्याच्या आरोपाखाली झालेली शिक्षा भोगण्यासाठी कारागृहाआड जाणे आणखी लांबले. आपल्या देशातील कायद्याच्या मार्गाने न्याय होण्याची/मिळण्याची प्रक्रिया कशी आरोपीच्या पथ्यावर पडते याचे उदाहरण म्हणून या घटनेकडे बघायला हव. शिवाय सलमान एकही दिवस जेलमध्ये न गेल्याने ही …

जीर्णशीर्ण हवेलीतला मार्क्सवादी !

संसदेच्या कॉरीडॉर किंवा प्रांगणात अनोळखी असणाऱ्याने जरी अभिवादन केले तरी आवर्जून सस्मित प्रतिसाद देण्याचा सुसंस्कृतपणा जपणारे तसेच आपण कोणी तरी बडे राजकीय आसामी आहोत याचा मागमूसही न लागू देता दिल्लीच्या सांस्कृतिक वर्तुळात सहजपणे वावरणारे सीताराम येच्युरी आता मार्क्सवादी कम्युनिस्ट पक्षाचे जनरल सेक्रेटरी म्हणजे ‘सेनापती’ झाले आहेत. थोडक्यात सांगायचे तर, जनाधार …

शहजाद्याची घरवापसी !

संसदेच्या अर्थसंकल्पीय अधिवेशनाच्या पहिल्या टप्प्यात गायब असलेले कॉंग्रेस नेते राहुल गांधी यांचे अधिवेशनाच्या दुसऱ्या टप्प्यात मोठे वाजत गाजत आगमन झाले आहे. परदेशी शिकून एखादा राजपुत्र राज्य करण्यासाठी देशाच्या राजधानीत परतल्यावर लोकात जसा उत्साह शिगेला पोहोचतो तसे कॉंग्रेसजणांचे सध्या झाले आहे. ते स्वाभाविकही आहे कारण, एक- कॉंग्रेसला गांधी नेतृत्वाशिवाय पर्याय नाही …

राणे नावाची महाशोकांतिका…

शेवटच्या टप्प्यात काही प्रकाशवृत्त वाहिन्यांचे काही पत्रकार आणि त्या वाहिन्यांवरचे काही तथाकथित राजकीय विश्लेषक यांचे ‘विशफूल थिंकिंग’ वगळता अपेक्षेप्रमाणे बांद्रे पूर्व विधानसभा मतदारसंघातील निवडणूक नारायण राणे दणकून हरले. शेवटच्या टप्प्यात या वाहिन्यांनी ‘राणे जोरदार टक्कर देणार’, ‘कदाचित ते विजयी होणार’, असे जे ‘हाईप’ केले त्यामागची कारणे काहीही असोत पण, दस्तुरखुद्द …

मराठीच्या मंजुळ वातावरणासाठी…

मल्टीप्लेक्स चित्रपटगृह ही बदलत्या तंत्रज्ञान आणि आवडी-निवडीची गरज आहे. त्या व्यवसायातून इतर छोट्या-मोठ्या पूरक व्यवसायांना मिळणाऱ्या संधी ओळखून महाराष्ट्र सरकारने करात सूट देण्यापासून ते वाढीव एफएसआयपर्यंत अशा अनेक सवलती मल्टीप्लेक्स उभारणी करणारांना दिल्या. या सवलती देतांना मल्टीप्लेक्सनी ‘प्राईम टाईम’मध्ये वर्षातून किमान ३० दिवस मराठी चित्रपटांसाठी राखून ठेवण्याची अट २००१साली राज्यात …

सत्ताधुंद आणि आचरटेश्वरांच्या देशा !

‘राजीव गांधी यांनी नायजेरियन (म्हणजे काळ्या वर्णाच्या) मुलीशी लग्न केले असते तर त्या मुलीला कॉंग्रेसने नेता म्हणून स्वीकारले असते का ?’ अशा शब्दात भारतीय जनता पक्षाचे केंद्रीय मंत्री गिरीराज सिंह यांनी सोनिया गांधी यांच्या वर्णाच्या संदर्भात केलेली टिप्पणी कोणाही सुसंस्कृत आणि सभ्य माणसाला असभ्य, अश्लाघ्य आणि निर्लज्जपणाचा कळस वाटणारी असली …

फडणवीस, रयतेचे मुख्यमंत्री व्हा!

पत्रकारितेत १९७८ साली आल्यानंतर नागपूर शहरात २६ वर्ष वास्तव्य झाले. या शहराने वार्ताहर ते संपादक असा माझा प्रवास पहिला. सुख-दुखाच्या क्षणी या शहराने भावना मोकळ्या करण्यासाठी मला आधार दिला. हे शहर, तेथील अगणित भली-बुरी माणसे, रस्ते, झाडे, अनेक संस्था, वास्तू, असह्य टोचरा उन्हाळा, बोचरी थंडी, बेभान पाऊस… इत्यादी इत्यादी माझ्या …